|
||
|
Τι είναι η βιολογική γεωργία; Αντί για δική μας απάντηση, παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το άρθρο της κυρίας Τάνιας Γεωργιοπούλου από το ένθετο ΟΙΚΟ της Καθημερινής της 13/12/2003: "Η βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία δεν είναι απλώς ένας ακόμα τρόπος παραγωγής. Δεν είναι απλώς μία ακόμα ταμπέλα που έχουν κάποια προϊόντα ώστε να αποκτήσουν πλεονέκτημα στον διαρκώς εντεινόμενο ανταγωνισμό και να δικαιολογήσουν την ακριβότερη τιμή τους. Δεν είναι μία ακόμα ευκαιρία για να απορροφηθούν χρήματα από την Ε.Ε. Δεν είναι, φυσικά, η εγκατάλειψη της παραγωγής στην τύχη της και ό,τι γίνει. Είναι μια δύσκολη προσπάθεια, που απαιτεί δουλειά και παρουσία του παραγωγού. Απαιτεί επιστημονική γνώση, έρευνα, διαρκή έγνοια. Είναι η συνειδητοποίηση ότι η Φύση δεν είναι ένα εργοστάσιο βιομηχανικής παραγωγής που βάζεις από τη μια πλευρά σπόρο, λιπάσματα, φυτοφάρμακα και βγάζεις από την άλλη τρόφιμα. Είναι μια προσωπική επιλογή για το τι τρόφιμα θέλουμε να τρώμε και σε τι περιβάλλον θέλουμε να ζήσουμε. Αλλά είναι κυρίως μια πολιτική επιλογή για το πού θέλουμε να κατευθύνουμε τη γεωργία και την κτηνοτροφία ώστε να υπάρχει και αύριο. Σε όλον τον κόσμο, ο βιολογικός τρόπος παραγωγής, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, κερδίζει συνεχώς έδαφος. Στην Iταλία, για παράδειγμα, καλλιεργούνται βιολογικά 12.300.000 στρέμματα! H Aυστρία (δεύτερη χώρα παγκοσμίως σε ποσοστό βιολογικής καλλιέργειας) τα πρώτα μέτρα για τη στήριξη της βιολογικής γεωργίας έχουν ληφθεί από το 1991. Στο Περού το 30% της παραγωγής του καφέ είναι βιολογικό. Aπό την Kίνα, την Oυκρανία, μέχρι τις HΠA και τον Kαναδά το ενδιαφέρον αυξάνεται συνεχώς." Επίσης, παραθέτουμε το σχετικό άρθρο του Σωκράτη Τσιχλιά στην Καθημερινή του Σαββάτου 25 Φεβρουαρίου 2006:
Νόστιμα σταφύλια με Flusilazol
Aκόμη μια φορά ελληνικά φρούτα, που εξάγονται στην Ευρώπη, «συνελήφθησαν» πασπαλισμένα με δηλητηριώδη υπολείμματα φυτοφαρμάκων υψηλότερα από τα «επιτρεπτά όρια». Το καινούργιο περιστατικό, σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα Νέα», συνέβη στην Γερμανία και η ταπεινωτική και επιζήμια για την Ελλάδα ανακοίνωση εξεδόθη από το υπουργείο για την Προστασία των Καταναλωτών του κρατιδίου Ρηνανίας - Βεστφαλίας. Σύμφωνα με τους γερμανικούς ελέγχους, στα ελληνικά σταφύλια βρέθηκαν, καθ’ υπέρβαση των ορίων σε ποσοστό 27%, υπολείμματα των φυτοφαρμάκων Flusilazol και Cypermethrin, που είναι πιθανόν να προκαλούν διάφορες βλάβες στο συκώτι, στα έμβρυα, καρκίνους κτλ. Πρωταθλητές σε δηλητηριώδεις επιδόσεις μετά τον συγκεκριμένο έλεγχο αναδείχθηκαν οι Τούρκοι παραγωγοί σταφυλιών με υπερβάσεις που έφταναν το 42%, ενώ δεύτεροι κατετάγησαν οι Ισπανοί με ποσοστό 33%. Δεν αξίζει τον κόπο να παραμείνει κανείς στον συγκεκριμένο έλεγχο, είναι μόνον ένας ακόμη, που απλώς κάθε τόσο μας θυμίζει πόσο ασύδοτη γίνεται πολύ συχνά η εντατική καλλιέργεια, όταν, στο όνομα της εξασφάλισης εισοδημάτων και κερδών, οι έτσι κι αλλιώς επικίνδυνες για την υγεία του ανθρώπου μέθοδοι φυτοπροστασίας εφαρμόζονται καταχρηστικώς και κατά παράβαση όλων των οδηγιών. Είναι ανατριχιαστικό να σκέφτεται και μόνο κανείς, ότι εφ’ όσον συλλαμβάνονται στα μικροσκόπια και αντιδραστήρια των ευρωπαϊκών εργαστηρίων δηλητηριώδη υπολείμματα σε εξαγώγιμες παρτίδες που είναι βέβαιον ότι θα ελεγχθούν, τι συμβαίνει με τα υπόλοιπα φρούτα και λαχανικά που καταναλώνουμε οι Έλληνες ιθαγενείς. Οι γεωργικές καλλιέργειες πραγματοποιούνται τον 21ο αιώνα στην Ελλάδα σε καθεστώς πλήρους ασυδοσίας. Ένα ελλιπέστατο σύστημα γραφειοκρατικών ελέγχων που δεν γίνονται ποτέ στο χωράφι αλλά μόνο στο λιανεμπόριο, με ένα ανύπαρκτο στην ουσία μηχανισμό, εναποθέτει εν τέλει την τήρηση των στοιχειωδών κανόνων στη συνείδηση των καλλιεργητών. Εντελώς αναλφάβητοι Πακιστανοί, Ινδοί και εμπειροτέχνες Αλβανοί ραντίζουν και λιπαίνουν τις ελληνικές καλλιέργειες. Σε ποια γλώσσα διαβάζουν οδηγίες; Σε ποια γλώσσα συνεννοούνται με τους γεωπόνους; Γιατί το υπουργείο Γεωργικής Ανάπτυξης και Τροφίμων δεν καθιερώνει τη συνταγογραφία στα φυτοφάρμακα και την ευθύνη υπογραφής και εκτέλεσης των συνταγών; Πότε μπήκε κλιμάκιο του υπουργείου σε χωράφι για αιφνιδιαστικό έλεγχο; Ποτέ! Το συγκεκριμένο υπουργείο, επί όλων των κυβερνήσεων, δεν λειτουργεί σαν ένας θεσμός που εποπτεύει τακτικά και στρατηγικά, με τη βοήθεια της επιστήμης, την παραγωγή ποιοτικών τροφίμων. Λειτουργεί σαν ένας μικρομεσαίος μάνατζερ που μοιράζει επιδοτήσεις και ανοχή, στον συρρικνούμενο αγροτικό πληθυσμό προσδοκώντας πράσινες ή γαλάζιες ψήφους. Κι όμως υπάρχει άλλος δρόμος. Πρωτοπόροι Έλληνες και Έλληνες τρομαγμένοι από τους καρκίνους που θερίζουν πριν απ’ όλους τους ίδιους τους καλλιεργητές, επιχειρούν σε όλη την Ελλάδα βιολογικές και μη εντατικές καλλιέργειες. Αυτό θα ήταν το μέλλον, για μια γη που μας προσφέρει γενναιόδωρα εξαιρετικά προϊόντα. Οι μόνοι που θα ζημιώνονταν από μιαν αλλαγή πλεύσης θα ήταν όσοι παρασκευάζουν δηλητήρια κι όσοι τα πωλούν ανεξέλεγκτα. Έχουμε μήπως κανένα κοινό συμφέρον μαζί τους;
|
Άμεση Μετάβαση...
|
|